สำนวนสุภาษิต “ ปูนอย่าขาดเต้าข้าวอย่าขาดโอ่ง ”
ความหมาย สํานวนสุภาษิตนี้หมายถึง ใช้จ่ายพอเหมาะพอควร รู้จักเก็บออมเงินไว้บ้าง ครอบครัวจะได้อุ่นใจ
สำนวน สุภาษิต หรือคำพังเพยที่คล้ายคลึงกัน : กินน้ำให้เผื่อแล้ง
ที่มาของสํานวน : เป็นการเปรียบเปรยถึงปูน(ปูนแดง หรือปูนสำหรับกินกับหมากของคนสมัยก่อน) และข้าว ซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ ต้องคอยดูไม่ให้หมด
ตัวอย่าง
แม่บอกกว่าตอนนี้เรายังมีแรงทำมาหากินอยู่ เราก็ต้องขยันทำงานและรู้จักเก็บออมไว้บ้าง ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เพราะเมื่อเรามีเงินเก็บแล้ว ยามป่วยไข้หรือชราก็ไม่ลำบาก